Сүре 37 «Саффат»

1 Сап-сап тұрушы (періштелерге) серт,

2 Айдаған сайын айдаушы (періштелерге) серт,

3 Үгіт оқупш (періштелерге) серт. (Алладан басқамен ант ету дүрыс емес. Бірақ, Алла тарапынан басқага ант етілуі; ант еткен нәрселерде; ант етілген нәрселерге куәлік бар деген үғымды береді. Т-Қ)

4 Тәңірлерің біреу.

5 Көктер мен жердің әрі араларындағылардың және шығыс жақтардың Раббы. (70-С. 40-А.)

6 Рас дүние көгін жүлдыздармен безедік.

7 Бүкіл шектен шыққан шайтаннан қорғадық.

8 Олар, жоғаргы әлемді тыңдай алмайды. Олар, әр тараптан атылады.

9 Қуылган түрде олар үшін үдайы азап бар.

10 Алайда әлде біреу бір сөз үрлайтын болса, оны өткір бір жалын қуалайды.

11 Енді олардан сүра: "Оларды жарату қиын ба? Басқа жаратқандарымыз қиын ба? Шын мәнінде оларды (адам баласын) бір жабысқақ балшыктан жараттық.

12 (Мұхаммед Ғ.С.) Әрине (Бүл жаратылысқа) таңырқадың, олар мазақтайды.

13 Қашан оларға ескертілсе де олар ескермейді.

14 Бір мүгжиза көрсе, олар тәлкек қылады.

15 "Бүл мүлде ашық жады" деседі.

16 "Біз өліп топырақ және сүйектер болган кезде, рас тірілтілеміз бе?"

17 "Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер.

18 "Әрине сендер кор боп •гірілесіңдер" де.

19 Шын мәнінде ол бір үрейлі дауыс. Сонда олар қарап қалады.

20 "Әттеген-ай! Бұл есеп күні екен ғой!",- деседі.

21 "Бүл сендер жасынга шығарған билік күні!"

22 "Жинаңдар! Ол залымдардьі да сыбайластарын да олардың табынғандарын да:"

23 "Алладан өзге. Оларға тозақтың жолын көрсетіңдер;"

24 "Оларды тоқтатықдар. Өйткені олар сүраққа тартылады" (делінеді.)

25 Оларға: "Бір-бірлеріңе неге болыспайсыңдар?",- (делінеді.)

26 Әрине бтгін олар еріксіз бой үсынгандар.

27 Олар бір-біріне қарсы сүрақ қойысады.

28 (Олар бастықтарына): "Сендер бізге оң жақтан келуші едіңдер" дейді

29 Олар: "Олай емес, өздерің сенбеуші едіңдер" дейді.

30 "Өйткені, сендерге бір өктемдігіміз жоқ еді. Әрине өздерің азғын ел едіңдер."

31 "Раббымыздың бізге деген сөзі шынга шықты. Біз расында дәмін татамыз."

32 "Сонда сендерді аздырған едік. Рас өзіміз де азгын едік."

33 Ал рас сол күні, олар азапқа ортақ болады.

34 Сөз жоқ, Күнәкарларга солайша істейміз.

35 Расында оларга: "Алладан басқа ешбір тәңір жоқ" делінген кезде, менменсіген еді.

36 Олар: "Жынды бір ақын тшін рас тәңірлерімізді тастайық паГ,- десті.

37 Әрине ол, шындықты әкелген әрі елшілерді мойындаған еді.

38 Сөз жоқ, сендер күйзелтуші азапты татасыңдар.

39 Сендер істөгендеріңнің гана сазайын тартасыңдар.

40 Бірақ Алланың ықыласты қүлдары бір сәрі.

41 Міне бүлар үшін белгілі бір несібе бар.

42 (Түрлі) жемістер де. Олар қүрметке бөленеді:

43 Нығымет бақшаларында,

44 Дивандардың үстінде ерсілі-қарсылы болады.

45 Оларга қайнаған көзден кәселер айналдырыла үсынылады.

46 Ішушілер үшін аппақ, тәтті.

47 Ол бас ауыртпайды да әрі иас қылмайды.

48 Олардың қасында телмірген ботакөздер бар.

49 Рас олар жарылмаган жүмыртқадай.

50 Олар қарама-қарсы отырып, сүрасады.

51 Олардан бір айтушы: "Расында бір ағайыным бар еді" дейді.

52 (Ол, маған): "Шын-ақ растаушылардансың ба?',- дейді.

53 "Өліп, топырақ және стйек болсақ та жазаландырыламыз ба?"

54 (деп қасындагыларга): "Оны көргілерің келе ме?",- дейді.

55 Сонда өзі қарап оны тозақтың ортасында көреді де:

56 "Аллаға ант етемін! Мені де жоқ ете жаздадың" дейді.

57 "Егер Раббымның игілігі болмаса еді, әрине иен де тозаққа келтірілгендерден болар едім."

58 "Біз өлмейміз бе?"

59 "Алгашқы өліміміз ғана. Біз азапқа да душар болмайыз."

60 Сөз жоқ, Бұл (жаннат) ірі қол жетушілік. (Бұл сөздерді жаннаттықтар айтады. Ж.Б.М.К.)

61 Ғамал қылуга тиісті.

62 Осы қонақ асы жақсы ма? Не заққұм ағашы жақсы ма? (Заққүи; тозақтықтарға берілетін улы, сасық бір ағаш ттрі. Сөздік Әлмауарит.)

63 Рас заққүм агашын залымдарға сүмдық қылдық.

64 Рас ол, тозақтың түбінде шығатын бір ағаш.

65 Оның қауашақтары, шайтандардың бастары сияқты. (Өте жаман бейнеде деген тғымда. Б.Ж.М.К.Р.)

66 Сондай-ақ олардан жеп, қарындарын толтырады.

67 Сосын оларға қайнап түрған судан сусын беріледі.

68 Сосын олардың қайтар жерлері әлбетте тозақ болады.

69 Рас олар, аталарын адасқан түрде тапқан болатын.

70 Сонда олар, аталарының ізінше жүгіре берді.

71 Олардан бүрын, алгашқылардың көбі адасқан еді.

72 Расында олардың ішіне де ескертуші жіберген едік.

73 Ескертілгендердің соңының не болғанын бір көр!

74 Бірақ Алланың ықыласты қүлдары басқа.

75 Расында Нүх (Ғ.С.) Бізге жалбарынды. Біз нендей жақсы қабылдаушыиыз!

76 Оны да семьясын да зор қиыншылықтан қүтқардық.

77 Нұх (Ғ.С.) тың трпақтарын қалдырдық. (Жалғасты түрде өрбіттік.)

78 Оны кейінгілерге дәріптеттік.

79 Нұх (Ғ.С.) қа бткіл әлемнен сәлем болсын.

80 Рас Біз, ізгі іс істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

81 Өйткені ол, сенуші қтлдарымыздан.

82 Сосын басқаларын суга батырдық.

83 Күдіксіз Ыбырайым (Ғ.С.) де Нұх (Ғ.С.) тың даңғыл жолында.

84 Өйткені, Ыбырайым (Ғ.С.) Раббына, ынталы жүрекпен келген еді.

85 Сол уақытта әкесіне де еліне де: "Нелерге табынасыңдар?",- деді

86 "Алладан өзге етірік тәңірлер қалайсыңдар ма?"

87 "Әлемнің Раббына байланысты не ойларың бар?"

88 Сонда Ыбырайым (Ғ.С.) жтлдыз жаққа назар аударып:

89 "Мен науқаспын" деді

90 Сонда ел одан бтрылган бойда кете берді.

91 (Ыбырайым Ғ.С.) олардың тәңірлерінің жанына оңаша барші: "Жемейсіңдер ме?- деді.

92 "Неге сөйлемейсіңдер?"

93 Сонда аңдып барын, оң қолымен ұрды.

94 Олар, оған жүгірісіп келді.

95 "(Қолмен) жонып, алғандарыңа шоқынасыңдар ма?",- деді.

96 "Алла сендерді де жасаған нәрселеріңді де жаратты."

97 Олар: "Ол үшін бір бина жасап, оны отқа тастап жіберіңдер" десті.

98 Сонда олар оған бір айлакерлік жасауды ойлады да оларды төмендетіп жібердік.

99 (Ыбырайш* Ғ.С.): "Раббым жаққа кетемін. Ол, маған жол көрсетеді" деді.

100 "Раббым, маган жақсысынан бір тл бер!"

101 Оны өте мтлайым бір тлмен қуанттық.

102 Үлы (Ысмайыл) өзімен бірге жтруге жеткен кезде: "Балақайым! Сені түсіиде бауыздаганымды керемін; назар аудар, көзқарасың не?",- деда. Ол: "Әй әкетайым! Өзіңе не әмір етілсе, оны орында. Алла қаласа, мені сабырлылардан табарсың" деді.

103 (Ыбырайым Ғ.С. қтрбан айының 8-ші күні; баласын қтрбан шалатын бір түс көріп, күдіктенгендіктен: "Таруя"; күдікгі ктн деп, 9-пш күні; және қайта көріп, рас деп танығандықтан: Тарифа"; тану күні деп, 10-пш күні және көріп, қтрбан шалгандықтан: "Нахыр" деп аталады. Б.М.) Сөйтіп екеуі де тнап, әкесі оны маңдайының тсгіне жатқызады. (Қтдыретше бауыздаган бышақ кеспеді. Ж.М.)

104 Біз, оған: "Әй ЫбырайымГ,- деп, дабыстадық:

105 "Рас түсінді шынға шығардың. Күдіксіз ізгі іс істегендерді осылайша сынаймыз" (дедік.)

106 Шын мәнінде Бұл бір ашық сынау еді.

107 Оны ірі бір қтрбандыққа ауыстырдық. (Қтдыретше бір қтрбандық қошқар беріледі. Б.Ж.М.К.)

108 Кейінгі нәсілдерде, оған (жақсы даңқ) қалдырдық.

109 Ыбырайым (Ғ.С) ға сәлем.

110 Рас, ізгі істер істеушілерді осылайша сыйлыққа бөлейшз.

111 Өйткені ол, сенген қтлдарыньіздан еді.

112 Оны пайгамбарлардың ізгілерінен; Ысхақпен шүйіншіледік.

113 Өзіне де Ысхақ (Ғ.С) қа да береке бердік. Сондай-ақ екеуінің трпақтарьгаан жақсы болгандар да өздеріне ашық зтлымдық еткендер де бар.

114 Расында Мтса, Ћартн (Ғ.С.) ға да игілік бердік.

115 Екеуін әрі елін зор апаттан қттқардық.

116 Оларга жәрдем еггік те сонда олар, жеңіске ие болды.

117 Екеуіне түсінікті кітап бердік.

118 Екеуіне тура жол көрсеттік.

119 Екеуіне, кейінгі нәсілдерде (жақсы даңқ) қалдырдық.

120 Мтса және ћартн (Ғ.С.) га сәлем.

121 Рас ізгі іс істегендерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

122 Өйткені, екеуі де сенген қтлдарымыздан еді.

123 Әрине Іляс (Ғ.С.) елшілерімізден еді.

124 Сол уақытта еліне: "Алладан қорықпайсыңдар ма?",- деді.

125 "Ерекше жаратушыны қойып, "Бағыл" атты бұтқа жалбарынасыңдар ма?"

126 "Алла, сендердің де бтрынгы аталарыңның да Раббы!"

127 Сонда елі оны жасынга шыгарды. Рас олар, жазага келтіріледі.

128 Бірақ Алланың ықыласты қүлдары басқа.

129 Кейінгі нәсілдерге оған (жақсы даңқ) қалдырдық:

130 "Іляс (Ғ.С.) қа сәлөм."

131 Рас Біз, ізгі іс істегендерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

132 Өйткені, ол сенімді қтлдарымыздан еді.

133 Күдіксіз Лүт (Ғ.С.) елшілерден еді.

134 Сол уақытта оны да семьясын да ттгел қттқардық:

135 Бірақ қалғандардың ішіндегі бір кемпірден басқа.

136 Сосынөзгелерін жоқ еттік.

137 Әрине тәңертең, олардан өтіп жтресіңдер.

138 Әрі ттнде де. Сонда да түсінбейсіңдер мө?

139 Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді.

140 Сол уақытта ол, толы кемеге қашқан еді. (Еліне кейіп, кемеге барып түскенде; кеме ауырлап, жүре алмай, шар салганда соған шығады. Б.Ж.М.)

141 Шар салғанда ол, жеңіліске үшырады. (Қарғып теңізге түсті.)

142 Сонда оны балық жүтты. Ол, айыпталған еді.

143 Егер ол, Алланы рас дәріптеушілерден болмаса еді:

144 Әрине қайта тірілетін күнге дейін балықтың қарнында қалған болар еді.

145 Сонда оны қырға шыгарып, тастадық. Ол науқас еді.

146 Оның үстіне жапырақты бір ағаш өсірдік.

147 Оны жүз мың не тағы артыгырақ елге жіберген едік.

148 Сонда олар иман келтірді де бір мерзімге дейін пайдаландырдық.

149 Енді олардан сүра: "Қыздар Раббыларынікі де, үлдар олардікі ме?

150 Немесе періштелерді үрғашы жаратқанымызға олар куә ме?

151 Сақ болыңдар! Олар жалғандарын айта береді:

152 "Алланың баласы бар" деп, олар мүлде өтірік айтады.

153 Алла үлдардан көрі қыздарды артық көре ме?

154 Сендерге не болды? Қалай шешім етесіңдер?

155 Түсінбейсіқдер ме?

156 Немесе сендердің ашық бір дәлелдерің бар ма?

157 Шыншыл болсаңдар кітаптарыңды әкеліңдер.

158 Олар Алла мен періштелер (Б.Ж.М.К.Р.) арасында үрпақтық байланыс тйғарды. Расында періштвлер; олардың Алланың алдына келтірілетінін біледі. (Немесе Алла мен жын арасында жег-жатшқ гйгарды.)

159 Алла (Т.) олардың сипаттауларынан пәк.

160 Бірақ Алланың нагыз қүлдары өйтіп сипаттамайды.

161 Сонда сендер де табынған нәрселерің де, (бірлесіп;)

162 Сендер Аллаға қарсы бүзақылық шығара алмайсыңдар.

163 Бірақ кім тозаққа түсетін болса, ол басқа.

164 (Періштелер, былай дейді. Б.Ж.): "Бізден орны бөлгіленбеген ешкім жоқ."

165 "Шын мәнінде біздер қатарланып түрушыларданбыз."

166 "Әрине Алланы дәріптеушілерденбіз."

167 Олар былай дейтін еді:

168 "Егер бізде бүрынғыларға түсірілген УГІТ болса еді,"

169 "Әлбетте Алланың ықыласты қүлдарынан болар едік."

170 Сонда олар, келген Кітапқа дереу қарсы шықты. Жақында (нәтижені) біледі.

171 Расында елші қүлдарымызға сөзіміз бүрын бекіген болатын:

172 "Сөз жоқ, оларға жәрдем болады."

173 "Сөзсіз жеңіске ие болатын біздің әскер."

174 (Мұхаммед Ғ.С.) сонда олардан бір мезгілге дейін бет бүра түр.

175 Оларды көре түр, олар да жақында көреді.

176 Олар азабымыздың жедел келуін қалай ма?

177 Қораларына (азап) түскен кезде, ескерту берілгендердің таңы нендей жаман.

178 Сонда олардан бір уаққа дейін аулақ бол.

179 Тағы оларды байқай түр. Жақында олар көреді.

180 Қастерлі Раббың олардың сипаттағандарынан пәк.

181 Елшілерге сәлем!

182 Барлық мақтау бүкіл әлемнің Раббы, Алла (Т.) ға лайық.